CSTR BATCH 2003-2004

Sa araw-araw nating pamumuhay may mga taong lagi nating kasa-kasama. Mag taong hindi ka iiwan sa hirap man o ginhawa. Sila an gating mga kaklase na nakasasma nating sa loob ng 4 na taong pagtigil sa paaralang mahal, ang CSTR.

Narito ang kwento ng aking pakikipagsapalaran sa paaralang magiging bahagai na ng aking buhay ang CSTR.

Grade III pa lamang ako ng unang binuksan ang skwelahang ito. Nag-aaral pa ako noon sa qutierio. Kami at ang aking mga kagrupo sa Drum & lyre ay naimbitahan na tumugtog para sa opening ng CSTR. Nang una ko itong makita sabi ko sa aking sarili hindi hindi ako mag-aaral dito. Kasi dati ayoko talagang mag-aral sa teresa, gusto ko malayo at tsaka ang pangit pa ng facilities noon wala pang pintura ang mga building at pulos mga hollow blocks at buhangin ang nakikita ko. Pero pagkatapos ng 4 na taon (2^nd yr) andito ako upang makakilala ng mga bagong kaibigan at mag-aral para sa kinabukasan.

Nang pagtuntong ko ulit dito nag iba na ang mga pasilidades. Maayos na ito, may mga pintura na ang mga rooms at gawa n rin ang kanilang quadrangle. “Maganda na, pwede na” yan ang sabi ko nung unag araw ng klase. At lalo pa akong nagalak nung may nakipag shake hands sakin at sinabing welcome daw ako sa kanilang paaralan. Ang sarap ng feeling. Ngunit ng makaisang lingo ayan na unti-unti ng nakikita ang kani-kaniyang mga ugali. Nariyan ang mga asaran, taguan ng gamit, tuksuhan ng mga love teams. Kunwari galit pero deep inside kinikilig. May mga awayan ng babae’t lalaki at may utangan na hindi binabayaran. May time pa nga na na office ang ibang boys dahil may ginalit silang elementary eh nagsumbong sya sa kanyang Tita kayat mega butaktak ang Tita kahit di pa naman niya alam ang nangyari. Kaya yun pinagtanggol sila ni Sir Bong na aming adviser. Mali nga naman raw ang Tita dahil nagagalit agad sya ng hindi nya pa alam ang nagyari at ito naming mga lalaki dapat hindi na nila pinatulan ang bata. Ilang beses na rin kaming napalipat ng classroom dahil saming kaingayan. at tuwing pagpasok sa amin ni Mam Dineth sa kanyang subject ganito ang kanyang sinasabi     “ Ay kayo’y naitataboy na ng lahat ng mga teachers ninyo aku na lamang ang natitiyaga sa inyo magtino naman kayo aba”. Yan sinasabi sa amin ni Mam Dineth kapag may kaso na naman ang mga”NOTORIOUS” .

          Ang 2^nd yr ay masasabi kong punong-puno ng paggagalitan at pakikipag- asaran. Dito lang talaga ako nakranas ng ganyan dahil sa ibang skul super gentle ng mga tao. Nagbebeso beso nagkikiss sa mga teacher pero dito pag ganun ka sasabihin sipsip at tsaka may ibig sabihin na ang pagbebeso beso. Dito pag idineny mo ibig sabihin totoo pero pag inamin mo hindi totoo. Kakaiba talga. Kaya bawal dito ang pikon dahil ang pikon pangit. Pero ayos lng iyon kahit ganun masaya rin naman ang taong iyon dahil nakilala naming ang isa’t isa ang ugali at gusto at ayaw para alam na naming kung anung klaseng pakikisama ang gagawin.

Sumunod ay ang 3^rd yr. dito naman ang akala anmin na magiging pareho ang nangyari noong isang taon hindi pala. Ito na ata nag pinakamasayang taon para sa akin kahit hindi pa man natatapos ang 4^th yr. Dito naddevelop ang pagkakaibigan ng bawat isa sa amin. Nung unang period magkahiwalay pa rin ang babae’t lalaki pero ng maglaon unti unti na itong lumalapit ang ng bandang huli ay nagsama-sama na rin kami. Laging may happenings ang mga 3^rd yr. laging may lututan kina Aldrin kahit hindi exam gumigimik. Nagma-mall na rin kami ng magkakasama at minsan ay nakikihalo rin ang iabng yr sa amin. Swimming kada may b-day mega stroll pagkatapos ng klase. Ang saya talaga ibang iba noong kami ay 2^nd yr pa lamang. At Ito dahil na rin sa gabay ng aming adviser si Sir Bong. Dito rin sa taong ito nadiskubre ang mga lihim na pagtingin sa bawat isa , may ligawan blues at lakaran blues.